Gelişmek, büyümek ve huzurla yaşamanın altın sözcükleri.
İçinde çekincesiz kendin olabildiğin, aynı anda sahici aidiyet duyabildiğin ilişkiler, sana içsel kaynaklar olur. Güvenle bağlanabildiğin, yargılanma ve dışlanma korkusu olmaksızın gerçeğini söyleyebildiğin birey veya topluluklar, kendiliğinle barışman ve değişime adım atmanın kaynağı olur.
Cesaret ve bütünlükle özgürleşebilmek, ancak güvenle bağlanmanın hediyesidir.
Sosyal sinir sistemimiz, yani Ventral vagal sistem, kendimizi tehdit altında hissetmediğimiz, aksine güvende, gözetiliyor hissettiğimizde kolaylıkla devreye girer.
Değişimin kimi zaman ürkütücü, tedirgin edici, bir türlü adım atamadığımız belirsizlik alanına girerken, güven ve uyum içindeki ilişkilerimiz bize bir içsel istikrar, destek ve varlık kaynağı sunar.
Bu, biyolojik bir gerçek. İlişkilerde kaynak bulur, iyileşiriz.
Bu sabah dur, ve düşün, hatta hisset.
Hayatında, her ne olursa olsun yanında duran, dinleyen, duyan, yoluna eşlik eden kimler var?
Ait olduğun bir çember, topluluk, klüp veya sangha var mı? Düzenli bir araya geldiğin, veya artık gelemesen de, orada olduklarını kalbinde hep bildiğin?
Bazen sen vazgeçtiğinde, yorulup tükendiğinde, aynı hatayı tekrar ettiğinde, ne yapacağını bilemediğinde, sana ve gücüne inanmaya devam edenler kimlerdi?
Kim, senin için orada? Kim sana ne yapman gerektiğini dikte etmek yerine, olduğun halinle seni görüyor, seviyor ve yoluna eşlik ediyor?
O kişiler gözünün önüne geldiğinde, dur ve hisset;
•Yüzünde, karnında, gövdende beliren duyumlar (fiziksel hisler) var mı?
•Kalbinin çevresinde bir his oluştu mu? (Sıcaklık, yumuşaklık, genişlik, kıpırtı...vb)
•Böyle sevilmek, görülmek, anlaşılmak senin için nasıl?
•Bu kişi, veya kişilerin varlığı, sende hangi duyguları uyandırıyor?
•Ve son olarak, içinden gelirse, onlara içinden teşekkür eder misin?
Belki bu posta etiketleyerek kocaman teşekkür etmek istediklerin vardır ♥️
